یادگیری بازی با بچه ها

از هر پنج پدر و مادر یک نفر بازی با بچه ها را فراموش کرده اند و یک سوم اعتراف کرده که بازی با بچه هایشان کاملا خسته کننده است. بچه ها احتیاج دارند که با آنها همبازی شویم و نه صرفاً مخاطب.

بازی را در اولویت قرار دهید

برای برخی از والدین سخت است که با فرزندان خود روی زمین بنشینند و واقعاً رهاباشند.

ایده بازی مادران و پدران با بچه هایشان یک مفهوم نسبتاً جدید است. در دهه 1960 و 1970 ، خانواده ها اغلب دارای سه یا چهار فرزند بودند ، بنابراین انتظار می رفت که بچه ها خودشان را سرگرم کنند.

هر روز حدود 20 دقیقه وقت بگذارید تا بعد از کار و قبل از شروع شب بافرزندتان بازی کنید. در این مدت باید از چک کردن ایمیل یا برداشتن تلفن خودداری کنید. نیازی نبود که به بچه ها بگویید که چه کار می کنید. من فقط مجبورید که کنار آنها باشید.

وقتی بچه ها می گویند: "با من بازی کن" ، منظور آنها ساعتها و ساعتها نیست آن ها به توجه شما نیاز دارند.آنها به یک حامی نیاز دارند.

موقعیت های کوچک را دریابید

چگونه می توانم از تکراری شدن عمل بازی خود جلوگیری کنم؟ به عنوان مثال یک پرتقال  نصف پوست کنده شده داخل بشقاب را مانند یک عروسک در نظر بگیرید و با او صحبت کنید که باعث تعجب و خوشحالی بچه ها می شود. این کار می تواند با ترک لکه لکه شکلات روی گونه یا پوشیدن کاسه ای به عنوان کلاه باشد. "کاری احمقانه انجام دهید که آنها هرگز و هرگز انتظار نداشتند."

فقط بگو بله

البته همیشه نمی توانید بازی را برنامه ریزی کنید. گاهی اوقات شما فقط باید با جریان حرکت کنید.مهم نیست دیگری به شما چه می گوید ، با "بله و ..." پاسخ دهید. این توضیح شما را مجبور می کند که از تخیل خود استفاده کنید. "اگر فرزندتان در حین بازی بگوید،" چه اردک دوست داشتنی روی سرت است ، "نگو ،" من یک اردک روی سرم ندارم! " پاسخ دهید: "بله ، و او واقعاً کمک می کند تا حشرات دور شوند."

 امیدوارم این مطلب برای شما مفید باشد.